Zomaar een klein kaartje

Hoi hoi,

dit kaartje is op dezelfde dag gemaakt als dat kleine beterschapskaartje met de gelliplate.

Renate was al een tijdje op zoek naar een bepaalde stempel, en daar had ik ze aan kunnen helpen, maar om deze stempel dan zo kaal op te sturen is niet leuk, dus ging ik ook aan de slag voor haar.

Tekst is van Ali en de splash van de Action net zoals de masks die ik hier gebruikt heb.

Ook deze is op zwarte aquarel papier gedaan. Wel ietjes heldere kleuren toegevoegd.

En met wat masks en distress inkt erbij, maakt het weer totaal anders.

Het kaartje  is 2 wkn geleden al ontvangen bij haar, en nu kan ze ook mooie kaartjes maken met die stempel voor wie hun dierbare huisdier verloren heeft.

Onze dochter en haar vriend zijn weer een weekje thuis van hun mooie reis door Midden Amerika. Ze hebben het heel mooi gehad en wij mooie verhalen gehoord en nog horen we het een en ander. Wij moesten al vroeg naar Brussel maar we waren al ietsjes eerder vertrokken omdat we onze andere auto bij onze dochter in Bergen op Zoom gingen afzetten, die wilden ze lenen, even sleutel door de brievenbus en wij gingen verder..ze zouden om 8 uur landen en wij waren er precies wanneer hun landen, het was ook zo druk op de weg.

De ouders van onze schoonzoon die waren helaas te laat, bleken 10 min later als ons op de weg te zitten (vanaf het moment dat wij de wagen afgeleverd hadden) en ook als verrassing zouden er 2 gezamenlijke vriendinnen naar Brussel komen en ook die waren te laat, beter gezegd die konden het helemaal niet meer halen..dachten ergens af te slaan omdat ze al zolang in de file stonden, maar dit ging soepel. Die moesten toen nog 35 km...en ze kwamen nog meer file tegen bij Brussel.

Uiteindelijk heb ik gezegd dat er nog 2 mensen onderweg waren..wilde niet zeggen wie, maar omdat hun een lange dagplanning hadden en zo moe waren, toch gezegd en besloten de 2 dames naar ons huis te sturen.

En daar stonden ze dan met een welkom thuis vlag hun op te wachten.

Het thuiskomen zonder Gizmo heeft onze dochter niks van gemerkt...zag wel een lege mand en zag haar ogen wazig worden, maar door de drukte die er nu binnen was, kwam ze daar snel overheen.

Ze vertelde wel dat ze in het buitenland heel veel gehuild had en ook iedere keer als ze een andere hond zag..wie weet heeft ze het toch al een plaatsje kunnen geven.

Met het avondeten hebben we er nog wel goed over gepraat en onze oudste dochter was er ook, toen hield niemand het droog.

En ze had voor mij sleutelhangers uit elk land waar ze geweest zijn, ik spaar die en voor mijn man had ze een onderzetter voor op zijn bureau:

Het is super dat ze weer thuis zijn, maar voor iedereen weer wennen, weer rekening houden met elkaar, vanmiddag heeft haar vriend een sollicitatiegesprek bij DAF, dus die zit er wel warmpjes bij, maandag gaat Megan ook weer aan de slag en haar contract ondertekenen, ze leuk dat ze terug kon komen daar.

En dan gaan ze bekijken wat ze kunnen gaan lenen voor een huisje/appartement. Want ze willen echt op hunzelf. En zo hoort het ook...hopend staat dit voor hun in het nieuwe jaar te gebeuren...bruiloft van de oudste en jongste een huisje...ik zeg leuke vooruitzichten.

Oeps dit is even een lange bericht na een klein kaartje.

Groetjes,

Elly

fb pagina:

CreaEl